De laatste maand.. :(

Het weer wordt hier steeds aangenamer, helaas vliegt daardoor de tijd. Nog maar een klein maandje en dan vertrek ik weer naar Nederland.
Voor nu heb ik daar eigenlijk nog helemaal geen zin in. Ik geniet hier, van het land, van de mensen, van het weer. Het is zo lekker om weinig verantwoordelijkheden te hebben en alles gewoon rustig aan te doen.
Is het mooi weer en heb je geen zin om te werken? Och nou dan ga je toch lekker naar het strand toe? Dat soort dingen.
De afgelopen anderhalve maand is er onwijs veel gebeurd, en ik zal proberen iedereen hiermee weer van alles op de hoogte te brengen. Te beginnen met de Health Promoters.

Eindelijk kwam er een beetje schot in de zaak, er werden deadlines gezet en afspraken gemaakt. Dit hield voor mij in dat ik eindelijk echt aan de bak moest. Voordat mijn familie hier op bezoek kwam heb ik alle fact sheets volledig afgemaakt, want 30 oktober mocht ik mijn eerste workshop presenteren aan het team. Deze workshop ging over exercise, en waarom dat nou goed is voor je lijf (immuunsysteem, botten, spieren, hart, emoties, en het functioneren van je brein), hoeveel exercise je nodig hebt en op wat voor intensiteit. Wat was ik zenuwachtig! Het was voor mij ook weet ik hoe lang geleden dat ik voor het laatst heb moeten presenteren. De eerste 5 minuten waren dan ook een hell, zweten, stotteren je kent het wel. Maar toen ik zag dat mijn lieve collega's het allemaal super interessant vonden en enorm gemotiveerd waren kon ik gelukkig ontspannen en is het daarna super goed gegaan!

Op 13 november mocht ik mijn tweede workshop presenteren, deze ging over oefeningen die je thuis kan doen (als volwassene) en spellen die je kan doen met kinderen om ze actief te houden. Ik had voor de volwassenen een fun exercise circuit gemaakt, waarbij je moest dobbelen en kwam daar 3 uit dan mocht je de oefeningen op kaartje 3 gaan doen. Wat was dit een succes, iedereen begon bij de uitleg van alle oefeningen al enthousiast mee te doen, en na afloop van de workshop wilde ze allemaal een setje kaartjes mee naar huis zodat ze dit ook thuis konden doen. Ik was oprecht best trots op mezelf en wat ik had gemaakt, en het is dan zo tof om te zien hoe enthousiast iedereen reageert!

Elke, onze Belgische vrijwilligster hier, doet iets vergelijkbaars. Zij maakt workshops over voeding. En het leuke aan dat is dat zij elke donderdag nu ook kookworkshops geeft aan degene die daar geinteresseerd in zijn. Deze kookworkshops leren ons over voeding, wat je beter wel en niet kunt eten, op een hele ontspannende en gezellige manier!

Naast het enorme 'harde werken' heb ik de afgelopen paar weken zoveel leuke dingen kunnen doen hier!
Zo ben ik met Chane naar Kaapstad gegaan en hebben we de Red Bus (hop on hop off) door de stad gereden. Heerlijk relaxed als je zelf niet door de stad hoeft te rijden! En wat een toffe stad blijft het! Wel anders in vergelijking met andere grote wereldsteden.
Ook hebben we samen de Color Run gelopen, wat een groot feest was dat! We hadden onze prachtige roze tutu's aangetrokken met fairy vleugeltjes en hebben genoten van een 5 km lange tocht langs de boulevard in Kaapstad waarbij je om de kilometer weer bekogel werd met een andere kleur. Eindresultaat mocht er wezen. Eenmaal terug bij de auto kwam ik erachter dat in mijn prachtige sportbroek een gat zat, nog nooit was ik zo blij dat ik de hele dag een tutu aan had.
Zo ben ik met Elaine naar Vergelegen geweest, een prachtig landgoed met zo'n beetje planten uit alle verschillende klimaten heel bijzonder. Er was ook een bibliotheek, en een bibliotheek is niet compleet zonder kat. Helaas besloot deze kat net op het moment dat wij binnen kwamen lekker over te geven, super.

Vervolgens begon de 'laten we manon opzoeken' parade. Eerst kreeg ik bezoek van Martine en Bas, kennissen vanuit Ede. Heel bizar om die dan hier te zien. Gelukkig was ik het Nederlands praten nog niet verleerd!
En 19 oktober was het dan zo ver, mijn broertjes waren eindelijk in Zuid-Afrika. Zo'n evenement kan natuurlijk niet zonder stress verlopen, ik stond 's ochtends al heerlijk in de file, parkeerde in de verkeerde parkeergarage, liep naar de verkeerde arrivals hall maar dat mocht de pret niet drukken! om 08:30 's ochtends kon ik mijn twee schatjes eindelijk omhelzen (wat ze normaal gesproken niet toelaten, maar nu maakte ze een uitzondering voor me).
Samen zijn we teruggereden naar huis, konden ze zich even opfrissen bij mij (na een hele nacht op het vliegveld van Johannesburg te hebben gechilld) en hebben we die dag heerlijk relaxed doorgebracht bij de Wimpy, pinguins en in het fantastische appartement dat mijn ouders hadden gehuurd. De dag daarna was het aan mij om hun een beetje van de omgeving te laten zien. We zijn naar Camps bay, houtbaai, clifton en sea point geweest. Mijn kleine bolide kon alle bergwegen en stijle wegen maar net aan! Daarna was het stressen geblazen om de tweede huur auto op te halen, waar we wel met zijn 5en in zouden passen, en om snel naar het vliegveld te rijden om ook mijn ouders op te halen van het vliegveld. Wat was het fijn om ineens weer met zn 5en samen te zijn!!
De dagen die volgden waren heerlijk volgepland. We hebben Robben Eiland gezien (met een verschrikkelijke boottocht vooraf), v&a waterfront, simon's town, builders beach (jeej meer pinguins), cape point, tafelberg (waar we na 5 minuten al weer af moesten vanwege het weer) , township tour door Kayamandi, Franschhoek, Hermanus (walvissen zijn te gek), het kasteel in kaapstad, de gekleurde huisjes, longstreet, prachtig parkje in het midden van kaapstad waar we gezellig koffie hebben gedronken met de familie van Chane, en toen was het helaas al weer tijd om mijn broertjes naar het vliegveld te brengen. De laatste dag heb ik heerlijk metmn ouders door kunnen brengen met een wandeling door Stellenbosch, 's middags naar het strand en 's avonds nog uit eten. En toen was het gedaan met de pret. Na een fantastische week met heel veel indrukken en super veel gezelligheid was ik weer 'alleen'. Toch wel een beetje eenzaam.
Gelukkig heeft mijn lieve collega Elke me de dag daarna opgevangen door me uit te nodigen voor diner bij haar thuis, zodat ik niet alleen was. Elke en ik hebben ook besloten heerlijk de vrijdag middag borrel in te voeren, gin-tonics na een lange dag op vrijdag is toch niet verkeerd! Wat wel grappig is, ook al spreekt Elke vlaams (nederlands) was het voor mij heel lastig om niet in het Engels tegen haar te beginnen. Bekende gezichten vanuit Nederland spreek ik zo in het Nederlands aan, maar mensen die je hier ontmoet begin ik automatisch in het Engels. Na 2 maanden is dat er nu gelukkig wel uit.

Daarna was het de beurt aan Michelle en Ronald die vanuit Hermanus op doortocht waren naar Kaapstad en gelukkig besloten om bij mij te komen lunchen. Super leuk om te zien dat zij zo'n enorm leuke reis al hadden gehad!

En last but not least, was Bianca in het land (L)! En ik mocht haar ophalen 's ochtends in Worchester om een hele dag met haar te spenderen. Dit ging natuurlijk niet in een keer goed, lekker verdwaald en verkeerd gereden maar daarna maar besloten om gewoon Google Maps aan te zetten en het gelukkig toch kunnen vinden! Wat was het heerlijk om een dagje met mn vriendinnetje door te brengen, lekker manicure, strandwandeling, kletsen, chillen. Het voelde alsof het gister was dat ik haar voor het laatst had gezien. En gelukkig voor mij was zij de dropjes en pepernoten vergeten die ze voor me had meegenomen, wat betekenden dat ik haar nog een dag zou zien! Op zondag zijn we naar het Postcard cafe in Stellenbosch gegaan met Tom en nog een familielied en hebben we een heerlijke wijnproeverij gehad. Dit was leuker dan ik dacht! Daarna maar een glaasje limo en stukje cake gegeten zodat we allemaal weer mochten rijden. Helaas zat er bij Bianca een pleister in de cake.

De afgelopen week is ook echt een pretweek geweest, drie keer al mogen dineren in Stellenbosch. Twee keer met Chane lekker bitterballen gegeten en wijn gedronken, en een keer gezellig met Harold op een terrasje genoten van een biertje en pasta. Stellenbosch is echt onwijs gezellig om 's avonds wat te gaan drinken of eten!!
En om de week te breken hield Gorik (de man van Elke) gister een braai voor zijn verjaardag op Kogelbeach, een prachtig mooi strandje! Het weer was heerlijk, lekker in de zee gezwommen, genoten van een drankje, de braai en een prachtige zonsondergang. Nu moet ik vandaag eigenlijk aan de slag om mijn coaching sessie van morgen voor te bereiden. Maar het weer is te mooi om niet naar het strand te gaan, dus dat zal ik moeten uitstellen tot vanavond! Ik hoop dat ik jullie niet te jaloers heb gemaakt haha! Dag schattekes!